Aktualności

Ziarno owsa, w ostatnim czasie, nabrało szczególnego znaczenia żywieniowego.
Ze względu na własności odżywcze, stało się cennym składnikiem zdrowej, dobrze zbilansowanej diety.
Owies jest jednym z cenniejszych zbóż. Dzięki składowi chemicznemu, wyróżnia się od pozostałych: pszenicy, żyta i jęczmienia. Ma najmniejszą zawartość węglowodanów- 53 %, podczas gdy pozostałe mają 64- 69 %, oraz największą zawartość tłuszczu dochodzącą do 9 % (w pozostałych zbożach  to około 2 %).
Warto zwrócić uwagę na zawarte w owsie białko. Nie tylko występuje w znacznie większej ilości niż w pozostałych zbożach, ale ma najlepszy zestaw aminokwasów, które determinują jego wartość odżywczą. Pod względem żywieniowym najcenniejsza jest globulina, która w białku owsa stanowi 50- 80 %, natomiast w pozostałych zbożach tylko 12%. Globuliny to białka odpornościowe, które wiążą kwasy tłuszczowe i glukozę. Zatem regulują wydzielanie insuliny, przez co mają wpływ na obniżenie ryzyka zachorowania na cukrzycę. Tłuszcze obecne w ziarnie owsa, to w większości niezbędne, nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), które są istotne w regulacji czynności fizjologicznych, zapobiegają powstawaniu zakrzepów, poprawiają pracę serca i krążenie krwi. Biorą udział w profilaktyce i leczeniu miażdżycy, a także nowotworów.
Wśród składników obecnych w ziarnie owsa warto wspomnieć o błonniku. Płatki owsiane mają go około 10 %. Błonnik w nich obecny to frakcja rozpuszczalna (zawartość w płatkach to 40- 60 %) i nierozpuszczalna.
Unikatowe właściwości prozdrowotne przypisuje się beta- glukanom, które są głównym składnikiem frakcji rozpuszczalnej w błonniku owsa. Ich zdolność do tworzenia lepkich żeli, powoduje, że zwiększa się objętość pożywienia, co zaspokaja uczucie łaknienia i spowalnia pasaż treści pokarmowej. Zwiększenie lepkości treści jelita:
-obniża wchłanianie tłuszczów,
-opóźnia hydrolizę skrobi i wchłanianie cukrów- obniżając glikemię poposiłkową
-redukuje wchłanianie cholesterolu
-zwiększa wydalanie kwasów żółciowych.
W jelicie grubym dochodzi do wzrostu treści pokarmowej, niwelowane są zaparcia i usuwane toksyczne metabolity. Ponadto, beta- glukany zwiększają odporność organizmu na infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze.
Frakcja nierozpuszczalna błonnika, obecna w płatkach, zwiększenie uczucia sytości, perystaltykę jelit i reguluje rytm wypróżnień.
W owsie obecne są też składniki mineralne: sód, potas, wapń, fosfor, magnez, żelazo, cynk, mangan i jod. Korzystne właściwości spełniają obecne związki bioaktywne, do których należą związki fenolowe. Inaktywują one wolne rodniki, mają pozytywny wpływ na pracę serca, kontrolują ciśnienie i wahania krwi, obniżają nadciśnienie. Przyczyniają się w ten sposób do zmniejszenia ryzyka zachorowania na miażdżycę i choroby niedokrwienne serca
Walory odżywcze i zdrowotne owsa i jego przetworów skłaniają do jego konsumpcji, dlatego na śniadanie proponuję owsiankę. Prócz wspomnianych wyżej korzyści, wymienić należy jeszcze i takie:
-różnorodność podania, każdego dnia i o każdej porze roku możemy jeść owsiankę z innymi dodatkami, na ciepło, na zimno, składniki miękkie (duszone jabłko, banan), chrupiące (orzechy, nasiona słonecznika, pestki dyni), z mlekiem, z jogurtem, z cynamonem, makiem itd.
-szybkość wykonania- przygotowanie śniadania z owsianką zajmuje kilka minut
-niepsujące się składniki- płatki owsiane przechowywane w szczelnym pojemniku, długo zachowują świeżość, nie psują się, jak inne składniki śniadania np. nadpoczęty pomidor, czy  szpinak
-można ją przygotować dzień wcześniej, nie straci na wartości ani smakowitości
-można składniki wziąć do pracy i tam wszystko wymieszać
Niewątpliwym walorem owsianki jest, utrzymujące się długo, uczucie sytości.
Moją propozycję owsianki znajdziesz w zakładce przepisy.